Een TDS meter, wat staat voor Total Dissolved Solids meter, is een nuttig instrument dat wordt gebruikt om het gehalte aan opgeloste vaste stoffen in een vloeistof te meten, meestal in water. Deze meter biedt waardevolle informatie over de kwaliteit van water en wordt vaak gebruikt in verschillende toepassingen, variërend van huishoudelijk gebruik tot industriële en milieudoeleinden.
De term “Total Dissolved Solids” verwijst naar het totale aantal opgeloste vaste stoffen in een vloeistof. Dit kunnen mineralen, zouten, metalen en andere deeltjes zijn die in water zijn opgelost. De eenheid die vaak wordt gebruikt om de resultaten van een TDS meter weer te geven, is Parts Per Million (PPM). Dit geeft aan hoeveel deeltjes er per miljoen waterdeeltjes aanwezig zijn. Een hogere PPM-waarde geeft aan dat er meer opgeloste stoffen in het water zitten. Een lagere PPM-waarde wijst op minder opgeloste stoffen.
De werking van een TDS meter is gebaseerd op geleiding. Het meetinstrument bevat elektroden die in contact komen met de vloeistof waarvan de TDS gemeten moet worden. Wanneer deze elektroden in contact komen met opgeloste stoffen, kunnen ze elektrische stromen detecteren. Deze stromen zijn direct gerelateerd aan de concentratie van opgeloste deeltjes in de vloeistof. Door de sterkte van deze elektrische stromen te meten, kan de TDS meter de PPM-waarde berekenen.
Het meten van TDS is vooral belangrijk voor mensen die afhankelijk zijn van de kwaliteit van water voor dagelijkse activiteiten, zoals het drinken van water, koken, irrigatie van gewassen, en het onderhouden van aquaria. Een hoge TDS-waarde kan erop wijzen dat het water te veel mineralen of zouten bevat, wat de smaak kan beïnvloeden en schadelijk kan zijn voor bepaalde toepassingen. Aan de andere kant kan een te lage TDS-waarde duiden op gedemineraliseerd water, dat niet geschikt is voor menselijke consumptie vanwege het gebrek aan essentiële mineralen.
Het is wel belangrijk om te weten dat een TDS meter niet in staat is om bepaalde verontreinigingen in water te detecteren. Het meet alleen opgeloste vaste stoffen en kan bijvoorbeeld geen virussen, chemicaliën of medicijnen identificeren. Daarom moet men niet uitsluitend vertrouwen op de TDS-waarde om de waterkwaliteit te beoordelen. Het is raadzaam om aanvullende tests uit te voeren om mogelijke verontreinigingen te identificeren en te meten.